Een vlijmscherp stuk over kunst, en vooral over de confrontatie van drie mannen op het breekpunt van hun relatie.
Nog voor er van Olympique Dramatique sprake was, maakten Tom Dewispelaere, Stijn Van Opstal en Geert Van Rampelberg Drie kleuren wit als oefening aan de toenmalige Studio Herman Teirlinck.
In 1998 werd het één van hun afstudeervoorstellingen. Na het succes van De krippel werd Drie kleuren wit hernomen, samen met Ben Segers. Wegens groot succes nu opnieuw te zien in de Bourla!
Marc, Serge en Yvan. Drie hechte vrienden, onafscheidelijk, tot vandaag. Serge, bevangen door de modernist Antrios, koopt een schilderij van diens hand voor het duizelingwekkende bedrag van 40.000 euro. Het doek is helemaal wit, of toch bijna. Hier en daar lijkt er een fijn, minder wit streepje op te staan. Die drie kleuren wit zetten de drie vrienden tegen elkaar op.
Yasmina Reza schreef in 1994 met Art een vlijmscherp stuk over kunst, en vooral over de confrontatie van drie mannen op het breekpunt van hun relatie. Uiterst grappig maar verre van onschuldig.
Altijd eigenzinnig. Altijd geëngageerd. Ze spelen frontaal en schaamteloos.
"Olympique Dramatique is sterk in snelheid, timing, tekstbehandeling. Drie kleuren wit staat dan ook voor menig komisch, soms haast slapstickachtig moment."
"Simpel theater op z’n best."
Downloads
- Programma Kunst (PDF) 108 KB
van
- Geert Van Rampelberg
- Tom Dewispelaere
- Stijn Van Opstal
- Olympique Dramatique
- Hugo Moens
- Ben Segers
met
- Tom Dewispelaere
- Stijn Van Opstal
- Geert Van Rampelberg
tekst
- Yasmina Reza
vertaling
- Carl Ridders
productie
- Toneelhuis
coproductie
- Rataplan