"Zo is dit niet alleen een warm afscheid, maar ook een ode aan het theater. Zo’ n toneelhuis is een vorm van samenwerken, van samen zijn, van kracht en vreugde. Iedereen helpt dit gebouw tot leven te brengen, ‘with a help of my friends’. En het imposante gebouw verdient die toewijding, die verbeeldingskracht, die samenhorigheid. Je ziet hier wat een stadstheater zijn kan en zijn moet. "

"Guy Cassiers neemt met Lonely Hearts Club Band afscheid van Toneelhuis:  “De schouwburg is in feite van het publiek. Daar ben je als kunstenaar slechts een passant, die zoveel mogelijk de geschiedenis van het huis probeert te respecteren en er een nieuwe impuls aan probeert te geven. Het publiek is degene die het huis claimt. Het is niet voor niets dat veel mensen praten over ‘onze Bourla’."

"‘Met alle artiesten, maar ook met alle mensen die achter de schermen werken, zeggen we in dit stuk: hier staan we’, vertelt Cassiers. ‘Gezien de omstandigheden werkt het therapeutisch om, tussen het andere werk door, met z’n allen samen te zingen en te dansen. "

"De voorstellingen van Lonely Hearts Club Band worden geen feestje voor mezelf of voor Toneelhuis, maar voor theater in het algemeen."