Lotte van den Berg (1975) is theatermaker en filmregisseur. Ze raakt als klein meisje gefascineerd door theater en volgt het werk van haar vader, theatermaker Jozef van den Berg, vanuit de coulissen. Na een korte tijd van universitaire studies gaat ze aan de regieopleiding in Amsterdam studeren. Na haar studie gaat Lotte van den Berg meteen aan de slag als freelance regisseur bij verschillende Vlaamse en Nederlandse gezelschappen en verbindt ze zich voor enkele jaren aan Toneelhuis in Antwerpen. Ze maakt in 2005 voor Toneelhuis Begijnenstraat 42 in de Antwerpse gevangenis; ze werkt als regisseur o.m. mee aan Josse De Pauws project Volk; ze herneemt het locatieproject Het blauwe uur (2005) en toont een aangrijpende locatievoorstelling, Braakland (2005), die teruggaat op het werk van Coetzee. In 2006 vervoegt Lotte van den Berg Guy Cassiers en zijn groep van zes theatermakers. In die constellatie maakt ze de subtiele theatervoorstelling Stillen (2006) en het controversiële Winterverblijf (2007). In de lente van 2007 volgt opnieuw een locatieproject, Gerucht.
In de loop der jaren ontvangt ze verschillende prijzen voor haar werk, zoals de Erik Vos-prijs en de Charlotte Köhler-prijs en wordt ze uitgenodigd voor verschillende nationale en internationale festivals. Heel wat van Lotte van den Bergs voorstellingen gaan over kijken, over voelen en vaak niet vatten. Met haar rake oog voor sprekende details en ogenschijnlijk onbewuste gebaren weet ze situaties tussen mensen zo treffend te schetsen dat een publiek ze in alle heftigheid herkent en omarmt. Van den Berg beweegt zich bovendien tussen de werelden van dans, theater en film en creëert zo een open, zeer eigen stijl, die het publiek uitnodigt tot verschillende perspectieven en invalshoeken. Ze werkt met professionelen en niet professionelen, op locatie en in de theaters en laat zich daarbij inspireren door wat zich om ons heen afspeelt in het dagelijks leven.
Begin 2009 begint een nieuwe fase in haar werk. Zij verlaat Toneelhuis en wordt artistiek leider van een nieuwe structuur in Dordrecht die de naam OMSK krijgt. Binnen deze nieuwe structuur, waarin ze een aantal acteurs en kunstenaars om zich heen schaart, zet zij haar artistieke avontuur verder. Nieuwe ontmoetingen en lange gezamenlijke buitenlandse reizen worden een vast onderdeel van de werking. 2010 brengt Lotte van den Berg en co naar Kinshasa. Verslag van haar ervaringen daar en bij terugkomst in Nederland doet ze in Les Spectateurs (2011). Haar meest recente voorstelling Pleinvrees(2012) is ook in Antwerpen te zien in oktober 2012. Eind 2012 verhuist OMSK van Dordrecht naar Utrecht. Hier vestigt Lotte van den Berg zich in Het Huis, samen met andere gelijkgestemde makers, waaronder Boukje Schweigman en Dries Verhoeven. Met de film Een oefening in sterven - haar bijdrage aan de project Wachten - keert ze in juni 2013 even terug naar Toneelhuis. Inmiddels werkt Lotte van den Berg aan verschillende talenversies van Pleinvrees, onder de titel Agoraphobia, dat internationaal reist in 2013 en 2014.
Het werk van Lotte Van den Berg kan u hier volgen.
