In Wolfskers snijdt Guy Cassiers, in samenwerking met schrijver Jeroen Olyslaegers, deze drie filmscenario’s door elkaar en volgt de drie hoofdfiguren gedurende een dag in hun leven. De enscenering van Cassiers toont de machthebber als perverse kunstenaar, maar op het ogenblik dat de façade reeds aan het afbrokkelen is. De drie hoofdfiguren zijn statisch. Het is hun ‘hofhouding’ die voortdurend in beweging is. De drie hofhoudingen worden door eenzelfde groep acteurs gespeeld: zij vormen het dynamische element van de voorstelling. Dominique Pauwels tekent opnieuw voor de muziek. Wolfskers toont hoe de macht als een sluipend gif werkt op zowel de machthebbers als hun omgeving.

‘Wolfskers is een verrukkelijke kluif materiaal, dat een belangwekkend thema als politiek op de agenda brengt.’ – Geert Sels, De Standaard