Speciaal voor Theaterfestival Boulevard geeft Benjamin Verdonck een voorproefje van zijn Wereldtournee in Antwerpen. Met Wereldtournee zet Benjamin Verdonck een volgende stap in zijn verkenning van vloeiende theatervormen die ontsnappen aan de spanning tussen maken en tonen, tussen lokaal en internationaal.

Klein en wendbaar zijn de miniatuurwerelden van Benjamin Verdonck [1972], theatermaker, schrijver, verwoed verzamelaar en beeldschepper. Tijdens de quarantaine in Antwerpen kiemde zijn verlangen om – bij het lichtste vieren van de teugels – de wereld in te trekken. Met zijn doosjes, zoals hij ze liefdevol noemt. Over die wonderschone bricolage, waarin hij ambachtelijkheid en vindingrijkheid verbindt: “Het zijn knutselwerken van papier, karton, touwtjes, plakband en gordijntjes. Zelfgemaakt, kwetsbaar. Een hele serie heb ik ervan. Ik wil ze tonen, aan iemand. Waar dan ook. Ik vertel verhalen, maar ook verhalen over de verhalen.”

De keuze voor kleine en wendbare werken nam hij al ver vóór covid-19 theatermakers zou verplichten om nieuwe omgangsvormen met publiek te bedenken. “Een visionaire keuze”, zegt hij droog. Hoe dan ook is hij blij weer op pad te kunnen gaan, de openbare ruimte in. “Ik zie het als een open reis. Ik heb liever ontmoetingen in een park of op een plein dan in een paskotje van de Hema.”

In zijn tafeltoneeltjes klinkt vaak sociale bewogenheid in door. Want de wereld rukt en plukt aan hem, laat hem allerminst koud. De voorbije maanden, waarin de pandemie ook België in de atlas ontdekte en er huishield – inmiddels bijna 10.000 doden – hebben Benjamin gesterkt in de overtuiging dat de mensheid haar eigen ondergang omhelst. “Maar niet in de toekomst; de catastrofe heeft zich al voltrokken. Al tien jaar zie ik de tekens en hoe we de ecologische ramp blijven negeren. We zijn in staat om dat te veranderen – maar we doen het niet. Ik denk dat velen corona als een milde crisis zien. Nog niet zwaar genoeg, welbeschouwd.”

Toch weerstaat hij de verleiding van het somberen. De doosjesmaker: “Die van Pandora moet waarschijnlijk nog wat verder open, willen we de systemen veranderen. Maar aan mismoedigheid: heb ik niks. Ik heb plezier om werk te maken, waarin ik andere mogelijkheden laat zien.” Zo verenigt hij in zijn werk strijd en aarzelende vrolijkheid. Enerzijds citeert hij de Duitse revolutionaire Rosa Luxemburg: “In the middle of history, in the middle of progress, in the middle of the fight, we learn how we must fight.” Anderzijds mijdt hij de zwaarte van missies. Haast laconiek: “Ik heb geen boodschap. Ik ben enkel nieuwsgierig.”

Voor wie de pech heeft om het pad van Benjamin Verdonck in Den Bosch niet te kruisen, is er troost. Hij gaat verslagen van zijn omzwervingen maken, die op www.festivalboulevard.nl zullen verschijnen.