Barokensemble Scherzi Musicali brengt in O mio core drie operafragmenten van Francesco Cavalli over het thema van de gebroken liefde, in een regie van Piet Arfeuille.

Ik sluit mijn ogen en droom van die van jou. Want in de verrukking van het verlangen is de mens een God. Onsterfelijk, als kinderen die de zon in hun armen dragen. Blaas niet je zuchten in mij, mijn liefste, geef mij geen judaskus. Ongenaakbaar willen we niet zijn. Verfris mijn slapen, en mijn verschroeide lippen. O mio core voert drie mythische liefdeskoppels ten tonele. Jason en Medea, voor één keer in perfecte harmonie. De liefde als droom. Didone en Enea, loodrecht tegenover elkaar omdat liefde steevast moet wijken voor ambitie, het hart voor het hoofd. Omdat mannen nu eenmaal mannen zijn, vrouwen vrouwen. En ten slotte de dolende Calisto waar onsterfelijke Zeus zijn oog op laat vallen. Omdat de mens en de liefde blijvend en uniek is. Ook als de omgeving een verwoest geloof daarin weerspiegelt.Met 27 opera’s schreef de Venetiaanse barokcomponist Francesco Cavalli (1602-1676) een omvangrijk en fantastisch oeuvre bij elkaar, dat ondermeer navolging kende bij Purcell die zijn lamento-stijl baseerde op Cavalli’s ideeën. Voor O mio core kiest zanger Nicolas Achten een reeks aria’s, duetten, lamenti en instrumentale tussenspelen uit Cavalli’s meesterwerken Il Giasone, La Calisto en La Didone. Piet Arfeuille en Bart Clement zorgen voor een scènische vertaling.