Voor Meyerhold betekende dit zelfs het begin van zijn ondergang: hij werd gevangen gezet, volgens sommigen gemarteld, volgens anderen geëxecuteerd, volgens nog anderen pleegde hij jaren later... zelfmoord. Het duurde tot 1982 tot het toneelstuk in Rusland voor het eerst mocht worden opgevoerd.

De gerenommeerde Russische recensent Zinka Padespan beschreef het toneelstuk als “het beste wat ik in jaren niet heb gezien”. Volgens Fedya Petunin, journalist bij Izvestia was het het beste toneelstuk dat Zinka Padespan in jaren niet had gezien. Een andere, minder gerenommeerde theaterrecensent Nikifor Arsenteyevich vond het minder goed, maar die was dan ook minder gerenommeerd, alhoewel Zinka Padespan dat wel vond meevallen met dat minder gerenommeerd zijn van hem.

LAZARUS en Olympique Dramatique maken van De zelfmoordenaar van Erdman een eigen bewerking onder het dak van het Toneelhuis. Niets Is Onmogelijk is hun eerste samenwerking op de planken. Het toneelstuk worstelt met de vraag: kan leverworst je leven veranderen? Is er leverworst na de dood? En als er leverworst is na de dood, is er dan genoeg voor iedereen?