Met La voix humaine (1928) schreef Jean Cocteau de ultieme afscheidsmonoloog.
Een vrouw belt met haar ex in een laatste poging de breuk tussen hen ongedaan te maken. Geleidelijk groeit bij haar het besef dat de minnaar voorgoed voor een ander heeft gekozen. Halina Reijn neemt het publiek mee in het verdriet van deze vrouw en haar gevecht met de dreigende leegte.
“De tekst bleek zo herkenbaar en toegankelijk dat ik vanaf de eerste repetitiedag werd meegezogen in het verhaal van deze vrouw. Veel leek uit mijn eigen leven te zijn gegrepen. Het is niet alleen een liefdesverhaal maar vooral een wanhopige schreeuw om bestaansrecht.”
– Halina Reijn.
DeSingel presenteert binnen de tijdspanne van een week twee monologen die in gesprek gaan met elkaar. Ivo van Hove regisseert een sublieme Halina Reijn in La voix humaine. Deze ontroerende monoloog ging in 2009 in première en was nadien o.a. in New York, Sint-Petersburg, Toronto, Dublin, Douai, Maribor, Sydney, Wuzhen, Barcelona en Hong Kong te zien.
regie
- Ivo van Hove
schrijver
- Peter van Kraaij
tekst
- Jean Cocteau
vertaling
- Peter van Kraaij
met
- Halina Reijn
lichtontwerp, scenografie
- Jan Versweyveld
assistentie scenografie
- Pascal Leboucq
productie
- Toneelgroep Amsterdam
met dank aan
- Harry de Wit