In How Goes the World begeven vier performers zich in een absurde orgie van opkomen en afgaan, geluidscues en koortsige herinneringen.

Ze verdwijnen en verschijnen door deuren die op de een of andere manier van muren zijn gescheiden. Ze haasten zich om deel uit te maken van een toneelstuk dat ofwel nog niet is begonnen ofwel al decennia geleden is afgelopen. Ze zijgen neer op de sofa en huilen. Ze veren woedend recht uit hun leunstoel en zakken vervolgens als amnesielijders weer in elkaar. De piano speelt hetzelfde deuntje steeds opnieuw, de melodie vermalend en verwringend.

Met Tim Etchells voegt NTGent een grote naam toe aan de lijst (inter)nationale makers die een productie creëren voor de reeks Histoire(s) du Théâtre. Als titel van zijn bijdrage kiest Etchells, artistiek leider van het vermaarde collectief Forced Entertainment, een zinsnede uit Shakespeares Macbeth: ‘How goes the world’.

"Ga kijken," adviseerde De Standaard in september al, "want als oprichter van het legendarische Britse gezelschap Forced Entertainment is Etchells zelf een beetje levende geschiedenis. Zijn absurde, filosofische, poëtische teksten draaien altijd weer je perspectief op de werkelijkheid om."

Vier performers komen en gaan in een warrige aaneenrijging van rollen, kostuums, scènewisselingen en lichteffecten. Butlers, bedienden, bodes, soldaten, dokters, minnaars, moordenaars, dansers, dronkaards, schurken, leugenaars en onschuldigen, allemaal zijn ze er, samen met koninginnen en koningen in aan flarden gescheurde gewaden, allemaal lamenterend in de nepsneeuw die ergens tussen de boekenkast, de salontafel, de dode boom en de strijkplank neerdwarrelt. Een storm buiten. Een oorlog in de verte. Het geluid van applaus.