"Al decennia koester ik heimelijk het verlangen om die huiveringwekkend mooie woorden van Hugo Claus opnieuw tot leven te wekken en al decennia schaam ik me nu voor mijn inertie, mijn gebrek aan daadkracht.
Nu het niet meer mogelijk is met enige zin voor realisme de op jonge leeftijd ter dood gebrachte Gilles gestalte te geven, ben ik eindelijk de schaamte voorbij en verheug ik me erop in dit tijdsgewricht een kunstwerk te presenteren uit de vorige eeuw.
Die eeuw waarin de dichter Hugo Claus, toen heel even, volgens zijn criticasters, amechtig strijd leverde voor de hegemonie van het woord in het theater, waar hij, zijn aard getrouw, niet zonder ironie met humor en inzicht in dat bizarre wezen “mens” een aangrijpende tekst schreef voor alle tijden over oorlog, liefde en jaloezie, gemis, verdorvenheid, geloof en gruwel."
Jan Decleir
Die eeuw waarin de dichter Hugo Claus, toen heel even, volgens zijn criticasters, amechtig strijd leverde voor de hegemonie van het woord in het theater, waar hij, zijn aard getrouw, niet zonder ironie met humor en inzicht in dat bizarre wezen “mens” een aangrijpende tekst schreef voor alle tijden over oorlog, liefde en jaloezie, gemis, verdorvenheid, geloof en gruwel."
Jan Decleir
Speciaal voor het Bye Bye Bourla festival kruipt Jan Decleir - 37 jaar na de première van de monoloog die Hugo Claus speciaal voor hem schreef - opnieuw in de huid van Gilles de Rais, en presenteert zich aan zijn rechters.
tekst
- Hugo Claus
spel
- Jan Decleir
bewerking
- Jan Decleir
uitvoerend producent
- Toneelhuis
originele première
- 18 februari 1988, Muntschouwburg Brussel
- in een productie van De Dolage vzw ism De Munt
