Voor Dans voor actrice vroeg choreograaf Jérôme Bel aan actrice Jolente de Keersmaeker (tg STAN) om niet – zoals gewoonlijk – rollen uit het theaterrepertoire te spelen, maar stukken uit de moderne dans. Jérôme Bel is er namelijk van overtuigd dat bepaalde 21ste-eeuwse choreografieën even veelzeggend en belangrijk zijn als de meest betekenisvolle theaterteksten.
Vermits Jolente De Keersmaeker geen danseres is, wordt alle vormelijkheid die gebruikelijk is in de dans vrolijk overboord gegooid zodat de actrice haar verbeeldingskracht kan laten spreken. Zo ruimt vorm plaats voor betekenis, uiterlijke kenmerken voor verinnerlijking, uitbeelding voor ervaring, het spektakel voor de gebeurtenis. Het uitvoeren van dit dansmateriaal gebeurt daarmee op het snijvlak van theater en dans, van taal en choreografie.
"Dans voor actrice legt een plezier, vrijheid, emotionele overgave en intensiteit bloot die je maar weinig in dans ziet."
"Memorabel is de sleutelscène uit Café Müller (1978) met de slaapwandelende Pina Bausch die De Keersmaeker hier poedelnaakt heruitvoert. Waar bij Bausch de expressie vooral in haar lange, ranke lichaam zat, speelt de hele dans zich bij De Keersmaeker af in het gezicht - een plek die in veel dansvoorstellingen nochtans neutraal blijft."
"Jérôme Bel had met Dans voor actrice een precies plan voor ogen: door actrices fragmenten van historisch belangrijke choreografieën te laten uitvoeren wilde hij de affectieve en emotionele onderstroom ervan laten oplichten. Acteurs hebben daar nu eenmaal meer oog voor, dacht hij. Hij kreeg van Jolente echter veel meer dan hij wellicht zelf verwacht had.(...) Butoh is geen specifieke techniek, maar een houding van extreme overgave, ook fysiek. Hoe ze het klaarspeelde weet ik niet, maar De Keersmaeker treft die toon hier exact. Dat is ZEER ongewoon, want haast nooit brengen butoh-imitaties dat soort intensiteit over."
concept
- Jérôme Bel
met
- Jolente De Keersmaeker
productie
- STAN
coproductie
- R. B. Jérôme Bel