Bagaar is gebaseerd op de film Coup de torchon (1981) van Bertrand Tavernier. Daarin wordt het verhaal verteld van een ontwrichte gemeenschap van witte kolonialisten in een Afrikaans land net voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

In deze bewerking is het verhaal gesitueerd in een niet zo verre toekomst op een eiland waar ‘vluchters’ samengebracht worden totdat een beslissing is genomen of ze naar het continent mogen of niet. Maar het continent houdt al jaren de grenzen stevig dicht. Hulpverleners en militairen zijn aan zichzelf overgelaten om de boel draaiende te houden. De samenleving zakt weg in morele lamlendigheid.

De chef van het eiland, Lucien Cordier, is een zwakkeling, de risee van de stad die de corruptie van zijn omgeving door de vingers ziet. Totdat er iets in hem kantelt en hij zich zonder enige scrupule begint te ontdoen van iedereen die hem voor de voeten loopt.

De voorstelling wordt een confrontatie tussen scenografische precisie en baldadige, rauwe speelsheid, tussen literaire ernst en schijnbare lichtvoetigheid, tussen een doordachte vormgeving en een anarchistische aanpak.

Bevolkt met groteske personages in extreme situaties en vol scherpe dialogen balanceert het universum van Bagaar op de rand van de afgrond. Bijtende maatschappijkritiek vermengt zich met zwarte humor. Een ongemakkelijke fabel over het morele bankroet van een samenleving die heel erg veel op de onze lijkt.

In deze samenwerking vinden de sterk visuele theatertaal van Toneelhuis-leider Guy Cassiers en de lichtvoetige speelsheid van Lazarus elkaar. Het resultaat is een flitsende montage van groteske taferelen, waarin onder meer Koen De Graeve en Charlotte Vandermeersch gretig karikaturen neerzetten. Deze acteurs zijn uitstekend op elkaar ingespeeld. Hun maniertjes, hun geflirt, hun geaffecteerde Frans en stotterende Engels: in het claustrofobische decor zijn ze even tragikomisch als beklemmend.

Gilles Michiels in De Standaard , 16 maart 2019

"Het mag dan ook duidelijk zijn dat het huwelijk Cassiers-LAZARUS voor beide partijen zeker qua vorm goed is uitgedraaid. De mensen van LAZARUS injecteren de gestileerde literaire podiumtaal van Cassiers met een welkome portie spelplezier en zottigheid. De lazarussen komen op hun beurt tot hun recht dankzij een strakke en consequente aanpak."

– Ciska Hoet in De Morgen *** , 17 maart 2019

"Het collectief LAZARUS werkt voor de theaterbewerking van de klassieker Coup de torchon voor het eerst samen met regisseur Guy Cassiers. En dat geeft een boost."

– Magali Degrande in Het Nieuwsblad *** , 16 maart 2019

"De eerste samenwerking tussen Toneelhuis-regisseur Guy Cassiers en spelerscollectief Lazarus levert een meesterlijke productie op: de know-how en scenografische gedegenheid van een groot huis met de ongebreidelde kracht van razend getalenteerde acteurs geeft vonken. "

– Mia Vaerman in Theaterkrant , 29 maart 2019

"Twee werelden komen samen. De wereld van het collectief, wij dus, en de wereld van het regisseurstoneel, dat Guy belichaamt. In het beste geval wordt dat the best of both worlds." - Interview met Günther Lesage"

– André Grosemans in Het Nieuwsblad , 9 maart 2019

"Het is boeiend om een nieuwe vertaling te zoeken van een personage en te boren naar je eigen kracht. Bovendien biedt theater - anders dan film - geen realistisch kader en krijgen woorden er een andere betekenis. Bagaar is een pleidooi om goed te durven kijken. Als we blind zijn voor elkaar en te veel in ons eigen gelijk geloven, kunnen we gemakkelijker door malafide machthebbers worden gemanipuleerd." - Interview met Charlotte Vandermeersch"

– Ilse Dewever in Gazet van Antwerpen , 9 maart 2019