Het proza van DeLillo, die een van de vier grote Amerikaanse romanciers van zijn tijd genoemd wordt, is een staalkaart van de ontwikkelingen van de westerse maatschappij vanaf het einde van de 20ste eeuw tot vandaag. Zijn werk weegt de zwaarte van de wereld af tegen de schoonheid en menselijkheid van het alledaagse, waarmee hij zo probeert “the inner life of the culture” te beïnvloeden. In het bijzonder doen DeLillo’s romans ons nadenken over hoe we taal, tijd en ruimte beleven.

De nieuwe voorstelling van Werktoneel zoomt in op de roman Nulpunt uit 2016 (Eng. Zero K), DeLillo's ‘boek van de dood’, waarin wordt beschreven hoe een aantal superrijken probeert om via invriezing hun dood te overwinnen. Hun lichamen worden ingevroren en bewaard tot het moment waarop de geneeskunde vooruitgang heeft geboekt. De uitkomst van dit experiment is onzeker, de technologie om hen opnieuw te laten ontwaken nog niet gerealiseerd. Ze staan als het ware ‘aan de start van de brug’.

In de roman volgen we deze mensen via het perspectief van een sceptische buitenstaander en worden via deze stem de perversiteit en onwaarschijnlijkheid van de onderneming gewaar. De outsider is reeds getroffen door de dood van naasten, en probeert hun finale dood een plaats te geven naast de pogingen van anderen om diezelfde dood te overbruggen. Lange passages in een geïsoleerd centrum worden afgewisseld met levendige stadsbeschrijvingen. Uiteindelijk gaat Nulpunt over de grote woorden ‘leven’ en ‘dood’ en hoe die twee elkaar tegenkomen.

Werktoneel ziet in het werk van DeLillo kansen om hun eigen signatuur verder uit te spitten en nieuwe stappen te zetten in de zoektocht naar hoe donkere en complexe materie kan vertaald worden naar een toegankelijke theatertaal waarin de acteur een centrale plaats inneemt en er veel ruimte wordt gemaakt voor humor, spelplezier en levendigheid.

Werktoneel voelt een sterke affiniteit met het perspectief van de innerlijke beleving van waaruit DeLillo grote maatschappelijke fenomenen beschrijft.