Tijdens de lange wintermaanden knippen ze samen duizenden blaadjes uit stof, voor Barry's boomsculpturen. Uit die sessies ontstaat een weefsel van verhalen en geluiden, en uiteindelijk een voorstelling. Samen met een groep bouwers, muzikanten, performers en dichters bouwen ze aan een wereld tussen nacht en dag, tijdelijkheid en toekomst, zichtbaarheid en onzichtbaarheid.

A Day is a Hundred Years is Jozef Wouters’ meest persoonlijke werk tot nog toe. Met een draaiend podium en een scenografie van verschillende lagen, schaduwen en verhalen, creëren Jozef en zijn team een soort van planetarium in de theatermachine. Een eindeloos veranderlijke en onderhandelbare ruimte, waarin het centrale perspectief plaatsmaakt voor een veelheid aan blikken, en de scenografie ons meer ziet dan wij haar zien.