Van Warmerdam heeft als regisseur een eigenzinnige stijl. Zowel in zijn films als in zijn theaterwerk flirt hij geregeld met de absurditeit. Zijn teksten worden gekenmerkt door korte, scherpe dialogen vol zwarte humor. Hij voert zijn publiek mee naar een bevreemdend universum. 

De Mexicaanse Hond maakte onder andere de theatervoorstellingen Broers (1980), Kleine Teun (1996), Welkom in het Bos (2002) en Bij het kanaal naar links (2011, samen met Olympique Dramatique). Van Warmerdams voorstellingen dienden regelmatig als inspiratiebron voor zijn films. Zo verfilmde hij niet alleen Kleine Teun, maar ook Adel Blank (2000, verfilmd als De laatste dagen van Emma Blank). 

Internationaal geprezen

In 2013 kwam Van Warmerdams film Borgman uit, een prent waarin een buitenstaander een villawijk binnendringt en daar voor ophef en verontrusting zorgt. Met de film won Van Warmerdam prijzen in Nederland en werd hij geselecteerd voor Cannes. De film was ook de Nederlandse inzending voor de Oscars en werd door de Nederlandse filmpers gekozen als beste Nederlandse film van 2013.

Eerder ontving Van Warmerdam lof voor zijn films Abel (1986, o.a. Gouden Kalf voor Beste Regie), De Noorderlingen (1992, o.a. Gouden Kalf voor Beste Regie) en Ober (2006, o.a. Gouden Kalf voor Beste Scenario). In 2015 ging de speelfilm Schneider vs. Bax met o.m. Tom Dewispelaere in première. In het voorjaar van 2016 maakt Van Warmerdam samen met Olympique Dramatique een nieuwe theatervoorstelling: Het Gelukzalige.