In de Amerikaanse documentaire ‘Paris is Burning’ (1990) van Jennie Livingston staat de New Yorkse dragballcultuur van de late jaren 80 centraal. Mensen uit de Afrikaans-Amerikaanse, latino-, homo- en transgendercommunities verenigen zich in een ‘house’ onder de vleugels van ‘a mother of the house’ zoals Venus en Danni Xtravaganza en Dorian Corey. Jonge mensen die vanwege hun seksuele overtuiging en wijze van expressie van hun gender niet langer welkom zijn bij hun biologische familie, vinden hier onderdak. Tijdens dragnights dagen de vertegenwoordigers van de ‘houses’ elkaar uit op de catwalk. Wie de jury weet te overtuigen van zijn of haar Voguing, extravagante en glamoureuze kledij, aangepast aan een opgelegd thema of categorie, en realiteitsgehalte, wint de wedstrijd.

Interviews geven weer hoe spilfiguren uit de dragscene zich verhouden tegenover aids, racisme, armoede, geweld en homofilie.