Onze steden zijn de contactzones van de geglobaliseerde wereld geworden. Daar ontmoeten we elkaar in al onze verschillen en zijn we verplicht onszelf voortdurend te ‘vertalen’. Lost in translation: zo zou je onze condition urbaine kunnen omschrijven. Dat stelt ons als samenleving voor tal van moeilijkheden en uitdagingen, maar het creëert ook onverwachte mogelijkheden. Op die mogelijkheden wil het BURO zich in eerste instantie concentreren. 

Het vertrekpunt van het BURO is het openplooien en verbeelden van kennis, inzichten en ervaringen over die nieuwe stad. Dat deze verbeelding gevoed wordt door wetenschappelijk onderzoek, urbane projecten en politieke besluitvorming spreekt voor zich. Het BURO rekent academici, stedebouwkundigen en lokale overheden tot zijn gesprekspartners. Maar eigen aan de artistieke verbeelding is zijn voorkeur voor onverwachte perspectieven, marginale invalshoeken, verrassende vertrekpunten en ongewone vraagstellingen. En natuurlijk: ontmoetingen, toevallig of georganiseerd, met stadsbewoners, artistieke instellingen, sociale organisaties, verenigingen, scholen, etc. 

Het ‘openplooien en verbeelden’ van de stad wordt door het BURO breed gedefinieerd en kan zich in vele vormen presenteren: voorstellingen voor de grote zaal, éénmalige evenementen, straatacties, installaties, lezingen, blogs, etc. 

Het BURO wil vechten tegen de ‘single story’ (Chimamanda Ngozi Adichie) en de vele stemmen en verhalen die in de stad klinken op heel verschillende manieren hoorbaar en zichtbaar maken. De stad is voorgoed meertalig en meerstemmig.