Met vertaalster Monique Nagielkopf (1944-2019) verliest het Vlaamse theater een van zijn meest enthousiaste ambassadeurs

Met vertaalster Monique Nagielkopf (1944-2019) verliest het Vlaamse theater een van zijn meest enthousiaste ambassadeurs

(Denise-)Monique Nagielkopf wordt geboren op 15 september 1944 in Bourg-en-Bresse (Frankrijk).

In 1966 vestigt ze zich in Antwerpen. Ze werkt als animatrice in culturele centra, schrijft en vertaalt stripverhalen, en werkt in het theater als costumière en accessoiriste. Vanaf 1989 wijdt ze zich volledig aan het vertalen. Naast poëzie en publicaties over architectuur, beeldende kunst en literatuur specialiseert ze zich in het vertalen van Vlaamse en Nederlandse theaterteksten naar het Frans. Ze vertaalde teksten van onder andere Josse De Pauw, Arne Sierens, Stefan Hertmans, Jeroen Olyslaegers, Lot Vekemans, Filip Van Luchene, Esther Gerritsen, Jan Lauwers,  Erik De Volder, Jan Fabre, Gerda Dendooven, Gerardjan Rijnders, Paul Mennes, Hanneke Pauwe, Pascale Platel, David Van Reybrouck, Peter Verhelst,...
Naast theaterteksten vertaalde ze ook talrijke boventitels voor Vlaamse en Nederlandse voorstellingen in Frankrijk. Voor Toneelhuis vertaalde ze onder andere Onder de vulkaan (van Josse De Pauw naar Malcolm Lowry), Duister hart (van Josse De Pauw naar Joseph Conrad), de website Test of Civilisation en de boventitels van De man zonder eigenschappen (Robert Musil), Wolfskers (Jeroen Olyslaegers) en Atropa (Tom Lanoye).  

Wie met haar gewerkt heeft, kent haar liefde voor zowel het Frans als het Nederlands, haar grote affiniteit met theater, haar ernst, haar enorme vakkennis, haar oog voor detail, haar bescheidenheid en humor.

We zullen haar erg missen.