"Het fijne aan theater maken vind ik net dat je als groep een artistieke taal ontwikkelt waarin dus alles in constante dialoog met elkaar staat. Dat is een groot verschil met een eigen praktijk als beeldend kunstenaar waar ik wel alle keuzes alleen maak. De grote lijnen van het ontwerp komen voort uit de intuïtieve ruimtelijke verbeelding die Bosse en ik hadden bij het lezen van Paul Celan. Bij het lezen van zijn gedichten ontstaan er bij mij vaak beelden van plekken of landschappen. In de vormgeving zijn we op zoek gegaan om die plekken mogelijk te maken."

Lees hier het integrale interview.