Een aantal reacties uit de pers:
"Zonder woorden verhalen vertellen, de makers en spelers van FC Bergman gaan de uitdaging aan en slagen er dankzij perfect uitgekiende beelden meesterlijk in. De juiste energie, acrobatie en verstilling zorgen voor een zowel hilarische als melancholische voorstelling. Met een mix van poëzie, slapstick, filmische beelden en hun typische anarchistische theatertaal nemen ze de toeschouwers mee in een aaneenschakeling van grootse en piepkleine vertellingen. (...) Net zoals de Franse cineasten in de jaren zestig brengen de makers van FC Bergman een nieuwe golf in beweging in het theaterlandschap. De parallellen bevestigen hun jeugdige enthousiasme en innovatieve taal." – Lotte Philipsen in Focus Knack, 5 mei 2015

“In dit decor, in dit kale licht van de eeuwigheid, worden menselijke figuren vanzelf te klein voor de taak waarmee het leven hen bedacht heeft. Vooral het personage van Stef Aerts, een museummedewerker met een grijze kiel rond een ontaardend plichtsbesef, laat dat mooi zien. Zijn vouwmeter komt te kort voor de afmetingen van de geschiedenis. Zijn moker is te zwaar, zijn laddertje te wankel om de muren van zijn bestaan te lijf te gaan. (…) In de tekstloze sfeerwerking meet FC Bergman zich met de groten: het mystieke naturalisme van Romeo Castellucci, het mistroostige absurdisme van Christoph Marthaler, dan weer de dansante dynamiek van Pina Bausch. Dat geeft Het land Nod visuele grandeur” – Wouter Hillaert in De Standaard ***, 9 mei 2015

“In Het land Nod zoekt de kleine naakte mens beschutting tussen de enorme muren van het museum. Dat levert spannende beelden op, die zelfs van een minder gelaagde voorstelling van FC Bergman nog een indrukwekkende belevenis maken.” – Eveline Coussens in De Morgen ****, 11 mei 2015