In de voorstelling De misdaad  wordt een bijzondere visuele techniek toegepast. Het is de eerste keer dat Guy Cassiers gebruik maakt van deze nieuwe, nog experimentele techniek. Het gezicht van acteur Johan Leysen wordt live bewerkt en getransformeerd door het te ‘kruisen’ met het gezicht van actrice Liesa Van der Aa.

De techniek in kwestie bestaat uit een softwareprogramma dat in een videobeeld gezichten kan herkennen en live tracken. Tracken betekent dat de software weet waar de ogen staan, de mondhoeken, de neus, de wenkbrauwen,…  en ook hoe deze punten in onderlinge relatie staan tot elkaar. Zo worden de verschillende expressies van het menselijke gezicht geregistreerd.

Dit procedé wordt tegelijkertijd op 2 gezichten toegepast: op het live gezicht van de acteur en op een 'nieuw gezicht' op een foto. De textuur van het 'nieuwe gezicht' wordt op het live gezicht geplaatst. Daarbij volgt de textuur van het 'nieuwe gezicht' de trackpunten van het live gezicht en beweegt dit dus mee met de expressies van de acteur en ontstaat de impressie dat de acteur live praat met een ander gezicht.

In het kort komt het hierop neer dat de gelaatsuitdrukkingen van iemand anders live getransporteerd kunnen worden op het geprojecteerde beeld van de acteur op het toneel. Het lijkt dan alsof hij in het videobeeld kan praten met het gezicht van iemand anders. De meerwaarde van het systeem is dat dit live kan gebeuren en dat er niets vooraf opgenomen is.

Dit experimentele systeem is  nog kwetsbaar. De live gezichtsherkenning kan wegvallen door te bruuske bewegingen van de acteur of door het ontbreken van optimale lichtomstandigheden waardoor de software de textuur van het menselijk gezicht niet correct kan analyseren.