"Pieter De Buysser heeft een vernuftige tekst geschreven, waarvan je in eerste instantie geniet omwille van de zinnelijke en vrolijke poëzie, maar die je naderhand nog heel wat intellectueel plezier verschaft. Lampe heeft de boodschap van zijn meester Kant goed begrepen: ‘Begrippen zonder zinnelijke voorstellingen zijn leeg, maar zinnelijke voorstellingen zonder begrippen zijn blind" - Marleen Baeten in Etcetera, 15 maart 2001
Negen jaar later maakten Wouter Hendrickx, Geert Van Rampelberg en Stijn Van Opstal van Olympique Dramatique een geheel nieuwe versie.
"De remake van Het litteken lip verrast en verwart op het hoogste niveau. (...) Het litteken lip is geen voorstelling, het is een andere wereld waar je als vanzelf in glijdt." - Griet Op de Beeck in De Morgen, 15 november 2010
Nu, weer negen jaar later, is de voorstelling opnieuw te zien in Toneelhuis!
In Het litteken lip ontvangen drie mannen elk een brief die in 1790 naar hen is verstuurd. In die brieven staat precies beschreven wat de drie mannen op ieder ogenblik doen en denken. Wat volgt is een avontuurlijke zwerftocht doorheen even groteske als filosofische fabels.
"Op de hoek van de straat kwam ik een jongeman tegen. Hij heeft het me net verteld. Hij vertelde me de vertelling van de veranderingen. Hij sprak alles open."
“De verbeeldingskracht van Het litteken lip is bijzonder groot, en dat is in even grote mate de verdienste van de auteur als van de acteurs. Pieter De Buysser heeft een vernuftige tekst geschreven, waarvan je in eerste instantie geniet omwille van de zinnelijke en vrolijke poëzie, maar die je naderhand nog heel wat intellectueel plezier verschaft. Lampe heeft de boodschap van zijn meester Kant goed begrepen: Begrippen zonder zinnelijke voorstellingen zijn leeg, maar zinnelijke voorstellingen zonder begrippen zijn blind.
De opbouw van Pieter De Buyssers tekst houdt het midden tussen collage en feuilleton. Negen van de twaalf ‘stukjes’ zijn verhalen. ‘Fabels’ noemt De Buysser ze, en hij geeft ze passende titels: De man die geen plaats innam, De kennis, De vergeten herinnering, Zafirs tevoorschijnverdwijntruk, De douanier, De rechtvaardige man, De minnaar en de urne, De laatste fabel. Zijn fabels plukken gretig uit ons collectieve geheugen, dat is opgebouwd met sprookjes, allegorieën, strips, animatiefilms, jeugddetectives, sofismen, mythen, leerstukken, cabaret, westerns, klassiekers uit literatuur en theater, enz.
De Buyssers sterkte is dat hij nooit letterlijk citeert. Stijlfiguren en andere kenmerkende bouwstenen gebruikt hij om zijn eigen verhaal te vertellen. Of beter gezegd: om in zijn eigen poëtica de onmogelijkheid van een ‘nieuw’ of ‘eigen’ verhaal te vertellen.” - Marleen Baeten in Etcetera, 15 maart 2001
"Zijn wij het die de woorden verzinnen, of zijn het de woorden die ons verzinnen?"
Zafir:
In elk van onze brieven verschenen na negen dagen en negen nachten, onderaan de steeds veranderende tekst, twee blijvende zinnen:
Ginvid:
Ziehier de woorden die jullie verzinnen.
Ginvid:
Zijn wij het dan die de woorden verzinnen, of zijn het de woorden die ons verzinnen?
Zafir:
En daaronder stond:
Ginvid:
Door hen met hen en in hen,
zal het litteken lip verschijnen.
Zafir:
Dat is nu anderhalf jaar geleden.
We hebben geprobeerd om nadien ons leven elegant verder te zetten.
De tekst is uitgegeven bij De Nieuwe Toneelbibliotheek.
"Het litteken lip is zo'n productie waar alles aan klopt. Een kans om in een theater nog eens het gevoel te krijgen dat je echt iets meemaakt. Alle mensen die in staat zijn om een toneelavond lang hun pure rationaliteit los te laten, die niet zoeken naar logische betekenissen, maar zich durven laten meevoeren: ga deze voorstelling bekijken. Van deze orde zie je ze niet zo vaak." Griet Op de Beeck in De Morgen, 15 november 2010