De theatermaker, in dit geval een huisregisseur van Vlaanderens grootste en sterkste stadstheater, en een migrant en politiek vluchteling die 7 jaar geleden zijn land in oorlog verliet om zichzelf in ons eerste wereldlandje en in de wereldhoofdstad van de verzuring opnieuw uit te vinden, verlaat zijn schouwburg om toneel aan huis te bezorgen, zoals wij gewend zijn dat te doen met pizza of sushi. Tegelijk brengt hij in deze home delivery voorstelling zijn schouwburg ook heel letterlijk mee naar zijn publiek waar hij zijn verhaal op verzoek in de huiskamer, keuken, slaapkamer, zolder of tuin komt vertellen.
Dit is theater op zijn puurst. Eeuwenoude vertelkunst in een hoogst originele en hedendaagse vorm. Een persoonlijk verhaal aan huis bezorgd en oog in oog verteld door een rasverteller zonder een woord teveel. Directe live uitwisseling tussen maker en publiek, in een verrassende en unieke mix van de verwondering, inleving en magie bij een klassieke theatervoorstelling met de ervaring van een vriend die bij je thuis langskomt voor een goed gesprek. Gedeelde emotie, gedeeld verdriet, gedeelde vreugde, en op een even verwonderlijke als vanzelfsprekende manier op maat voor alle leeftijden. Tragiek en alledaagsheid van het zuiverste water in hetzelfde glas. Met gebruik van alle middelen waar vertellers en hun publiek in alle culturen en in alle tijden vertrouwd mee zijn: tekst, muziek, lichaamstaal, decor en attributen, tekeningen, poppenkast. Een maatschappelijk relevant verhaal, dat de vleesgeworden reality tv van Trump en de fake polariserende perceptie van Bart De Wever doorprikt alsof die ons dagelijks leven niet zouden domineren.
Wij waren in de vooravond van zaterdag 14 oktober geluksvogels. Niet alleen kwam Mokhallad op bestelling bij mijn lief aan huis voor haar en mijn kinderen en kleinkinderen zijn verhaal vertellen in de mini Bourla die hij had meegebracht in de houten kist achterop zijn deliveryscooter. Bleek dat wij zijn eerste klanten waren, en nadat we samen gekozen hadden dat het terras een geschikt podium was en de tuin de parterre van dienst zaten wij met zijn elven met onze leeftijden tussen 71 en 5 vol verwondering te genieten van het vakmanschap en de pure vertelkracht van Mokhallad Rasem, geïnspireerd door tranen van verdriet en vreugde die hij had meegebracht uit zijn land van herkomst, o.a. van een in zijn platgebombardeerde theater van herkomst omgekomen theatercollega, van een operazangeres die haar stem verloor, van een vrouw die dagelijks met haar gestorven zonen gaat praten die zij laat verderleven als graffiti op een stukgeschoten muur in Bagdad.
Je maakt elke dag interessante dingen mee of op zijn minst hoor of lees je van interessante dingen die andere mensen meemaken, je wisselt elke dag kleine en grotere ervaringen uit met mensen die je kent, niet kent of graag wil leren kennen. Soms maak je dingen mee waarvan je op het moment zelf in de gaten hebt dat je ze een leven lang wil meenemen, of je nu 5 bent zoals Estelle of 71 zoals Elisabeth. Ik ben er nu 60 en terwijl ik dit schrijf, de nacht nadat we het hebben meegemaakt, denk ik dat Mokhallads Delivery Theatre van een totaal andere vorm maar van hetzelfde kaliber en van dezelfde geniale eenvoud is als pakweg de Mahabharata van Peter Brook en Jean-Claude Carrière die ik ooit twee keer zag in hun Théâtre des Bouffes du Nord aan de achterkant van de Parijse Gare du Nord.
Bedankt voor de magie én de realiteit van je voorstelling Mokhallad. Wij zijn voor eeuwig en drie dagen fier dat we je eerste klanten waren, en wij nomineren jou nu al voor het Theaterfestival 2018.
