Roy Cohn zou tot aan zijn dood op 2 augustus 1986 blijven ontkennen dat hij aids had. Ook de geruchten over zijn homoseksualiteit drukte hij steevast de kop in. In een ongepubliceerd interview voor Esquire in 1987 reageert hij als volgt: “Anybody who knows anything about me or who knows the way I function in active life, would have an awfully hard time reconciling that with any kind of homosexuality. Every facet of my personality, of my aggressiveness, my toughness and everything along those lines is just totally, I suppose, incompatible with anything like that.”
Roy Cohn was een gehaat figuur, wat na zijn dood een excuus bleek voor heel wat homofobe oprispingen. Tony Kushner merkte tot zijn ontzetting hoe Cohns corrupte politieke carrière voor velen blijkbaar op één lijn kon gezet worden met zijn 'verwerpelijke' geaardheid, en hij stelde zich de vraag: in hoeverre maakt Roy Cohn deel uit van ‘onze’ community?
“AIDS is what finally outed Roy Cohn. The ironies surrounding his death engendered a great deal of homophobic commentary, and among gay men and lesbians considerable introspection. How broad, how embracing was our sense of community? Did it encompass an implacable foe like Roy? Was he one of us?” (Tony Kushner in programmablad National Theatre)
Vanaf 1987 werden de aids-slachtoffers in de Verenigde Staten herdacht met de ‘Names Project AIDS Memorial Quilt’: een verzameling van lappendekens die telkens uit acht aan elkaar genaaide gedenkdoeken bestaan, waarbij elk gedenkdoek de afmetingen van een grafsteen heeft en één persoon herdenkt. Doorheen de jaren groeide de AIDS Memorial Quilt uit tot een gigantisch tapijt van doeken, dat de mensen achter de statistieken en de omvang van de epidemie toont. De quilts werden volgens een vast ritueel uitgespreid bij evenementen en herdenkingsplechtigheden. “Was Roy Cohn één van ons?”, vroeg Kushner zich af. Blijkbaar wel, want ook Roy Cohn kreeg een paneel in de AIDS Memorial Quilt. Het opschrift luidt: “Bully. Coward. Victim.” Cohn was een smeerlap en een lafaard, maar uiteindelijk ook een slachtoffer.
Zie ook Common Threads. Stories from the Quilt, een documentaire uit 1989 waarin de levens van verschillende overledenen en hun nabestaanden belicht worden, en de reactiesnelheid van de Amerikaanse overheid bekritiseerd wordt.
