Uw lemma is niet heel lang, een kleine anderhalve A4, maar ze is effectief en vriendelijk en eindigt met deze quote, “Glaspie now lives as a private citizen and has consistently refused to comment on her actions in Iraq”. Het lemma dat na de uwe komt in de encyclopedie is glass ceiling. Dat u het weet.
Ik was vandaag in de Library of Congress. Het is jammer dat je er geen foto’s mag maken, want ik had u graag willen tonen hoe ik daar in die monumentale ruimte in de Mainhall aan een bureau omringt door publicaties over u zit te werken. Ik moet bekennen dat ik hoopte dat die opnames u zouden ontroeren. Mij ontroerde het in ieder geval al wel.
De Library of Congress heeft veel over u in print en digitaal beschikbaar. Het gebouw en vooral zijn inhoud zouden overigens een volgende aanleiding kunnen zijn om het over de relatie kennis en politiek te gaan hebben, die juist daar heel nauw is, omdat de bibliotheek immers speciaal voor de politici op het Capitool is ingericht. Maar ik zal niet meer terugkomen op mijn brief van gisteren en eergisteren. Hoe meer ik erover na kon denken, hoeveel meer ik mij ook realiseerde dat het natuurlijk clichés zijn, de verbolgenheid over het ontbreken van een relatie tussen kennis en politiek.
Ik heb vandaag allerlei korte en langere biografieën over u gelezen, op zoek naar details die ik nog niet kende. Er wordt over het algemeen zeer welwillend over u geschreven. Alle schrijvers gaan ervan dat u met Saddam Hoessein gedaan heeft wat u kon. En dat u uiteindelijk bent geofferd, omdat het er in niets op mocht lijken dat het ministerie van Buitenlandse zaken Saddam Hoessein verkeerd zouden hebben ingeschat. Ik moet zeggen dat het met name de laatste alinea’s in de biografieën waren, die mij ontroerden. Een van de meest aangrijpende komt van ene Andrew Kilgore die in de Washington Report on Middle East Affairs bij uw afscheid van de actieve dienst in 2002 schreef:
The State Department never offered Glaspie another job requiring confirmation by the U.S. Senate. It never refuted or even commented on Baghdad’s misleading version of the Glaspie/Saddam conversation where Saddam tried, entirely dishonestly, to make it appear that the U.S. had not really opposed the Iraqi attack.
April has recently retired from the State Department. She does not know these words are being written. But she needs someone to speak out for her. Her loyalty to the system is notable. She has never spoken a word against the Department of State or against Secretary of States James Baker, he of the diamond-hard eyes, who might have said – but did not – “We all misjudged Saddam Hussain, and 'we' includes me.”
Vooral dat She needs someone to speak out for her beschouw ik als een aanmoediging.
Sincerely,
Willem de Wolf
