De hoofdpersonen in deze roman zijn het Duitse meisje Inge, slachtoffer van kinderverlamming, en Peter Meyer, arts. Inge is assistente van Peter Meyer en een korte tijd zijn vriendin. Als Hitler aan het begin van de oorlog zijn euthanasie-programma voorschrijft, weigert Peter Heyer hieraan mee te werken en komt in een concentratiekamp.

Een van zijn medewerkers, Herzlinger, kan echter zijn zieken niet in de steek laten. Ook Inge blijft en zij volvoert het programma onbewogen, tot ontzetting van Herzlinger. Op een dag verzoekt Inge hem ook haar op die manier te doden, hetgeen hij na lang aarzelen doet. Aan het einde van de oorlog komt Meyer ziek en volledig uitgeput uit het kamp. Hij is diep geschokt door Inge’s dood, omdat hij begrijpt dat haar houdingen haar dood samenhangt met de liefdeloosheid in de wereld waarin zij leefde en waarin hij in zijn verhouding tot haar een rol speelde. Voor hij sterft overtuigt hij Herzlinger, die zeker gegrepen zal worden als medeplichtige, zijn papieren en zijn identiteit aan te nemen. Na de oorlog gaat Herzlinger (onder de naam Meyer)werken in een farmaceutische fabriek.

Zonder enige sentimentaliteit is het een aangrijpend boek geworden.

Enkele jaren geleden verschenen van Janine de Rop de romans De wachttijd en De traditie. Bij het verschijnen van De wachttijd werd dit boek door Hubert Lampo als beste Nederlandse roman van dat jaar genoemd.